การเลือกใช้วิธีต่าง ๆ เพื่อนำมาใช้ร่วมกันในการให้บริหารการจัดการมด

1.การจัดการโดยวิธีการด้านสุขาภิบาลสิ่งแวดล้อม

          เนื่องจากมดต้องการอาหารและน้ำเพื่อการดำรงชีวิต ดังนั้น การที่มดเข้ามาในที่พักอาศัย ก็เพื่อเข้ามาทั้งกินอาหารและนำกลับไปเลี้ยงมดราชินี ตัวอ่อน และมดงานที่ทำงานในรัง ดังนั้น ถ้ามี อาหารและน้ำอย่างพอเพียงและต่อเนื่อง ปริมาณของมดที่พบเข้ามาในบ้านจะมากขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงอาจ เข้ามาสร้างรังย่อยในบ้านได้ ทำให้การป้องกันกำจัดมดจะทำได้ยากขึ้น วิธีการที่สำคัญ คือ ควรทำความ สะอาดบ้าน ควบคุมแหล่งอาหาร เก็บอาหารไว้ในที่ที่มดไม่สามารถเข้าไปได้ ดูแลไม่ให้มีเศษอาหาร ตกหล่น และหมั่นเก็บขยะทิ้งให้เรียบร้อย การควบคุมโดยใช้หลักสุขาภิบาลนั้น มีความจำเป็นต้องทำอย่าง สม่ำเสมอและต่อเนื่อง จะสามารถลดปริมาณของมดลงได้เป็นอย่างดี 

2.การใช้วิธีการทำลายรังที่อยู่อาศัยของมด

          มดที่เราพบเห็นอยู่เสมอ คือ มดงาน การควบคุมทำลายมดงานที่พบเห็นไม่ว่าจะโดยวิธีใด ก็ตามจะได้ผลเพียงในระดับหนึ่งในแง่ของการลดปริมาณของมด แต่ถ้าสามารถสำรวจให้พบรังของมด และทำลายมดได้ทั้งรังจะได้ผลดียิ่งขึ้น อย่างไรก็ตาม การที่จะพบรังหลักของมดเป็นเรื่องยาก สิ่งที่อาจ ทำได้ คือ การสำรวจให้พบรังย่อยของมดที่กระจายอยู่ในบ้าน และดำเนินการกำจัดรังย่อย ๆ เหล่านั้น ในการตามหารังของมดเราอาจสังเกตได้จากร่องรอยที่มดทิ้งไว้ ซึ่งมดจะใช้ทางเดินซ้ำ ๆ ในการเข้ามาหาอาหาร บางครั้งเราอาจวางอาหารหรือเหยื่อพวกน้ำตาลหรือโปรตีนที่ปราศจากสารพิษ (survey bait) เพื่อล่อให้มดเข้ามา ซึ่งอาจต้องทำซ้ำ ๆ แล้วติดตามเพื่อค้นหารังของมดให้พบแล้วทำลายรังเหล่านั้น

3.การปรับสภาพแวดล้อมของสถานที่

          วิธีนี้เป็นการปรับปรุงสถานที่ไม่ให้มีความเหมาะสมที่มดจะเข้ามาสร้างรังย่อยภายในบ้าน เช่น ถ้าพบรอยแตก หรือช่องทางเดินตามบ้านที่มดใช้เป็นทางเดินจากภายนอกเข้ามาในอาคารเพื่อหา อาหารและน้ำ ให้ทำการอุดหรือปิดช่องทางเดินเหล่านั้น วิธีนี้จะเป็นผลดีช่วยป้องกันไม่ให้มดกลับเข้ามา ได้อีก หลังจากได้ควบคุมมดนั้นแล้วด้วยวิธีต่าง ๆ ควรหมั่นสอดส่องดูแลภายในบ้านไม่ให้มีที่ที่เหมาะสม สำหรับมดใช้เป็นที่ทำรังย่อย เช่น ทำการซ่อมแซมรอยแตกของบ้าน ตามฝ้าเพดาน หรือฝาผนัง ไม่ควร ปลูกต้นไม้ที่มีน้ำหวานไว้ใกล้บ้าน เนื่องจากน้ำหวานเป็นอาหารทางธรรมชาติของมดละเอียดบางชนิด ซึ่ง เมื่อมดขึ้นมากินน้ำหวานบนต้นไม้ที่ปลูกอยู่ใกล้บ้าน ต้นไม้นั้นจะเป็นทางให้มดเข้ามารบกวนหรือเข้ามา สร้างรังย่อยในบ้านได้ หรือมดที่อยู่ร่วมกับเพลี้ยอ่อนซึ่งอาศัยกินน้ำหวานจากต้นไม้ก็สามารถอาศัยต้นไม้ เข้ามาในบ้านได้เช่นกัน

   4.การจัดการมดโดยใช้สารเคมี

          เป็นทางเลือกหนึ่งที่ต้องกระทำด้วยความระมัดระวังและรอบคอบ ควรเลือกใช้สารเคมี เมื่อประชากรมดมีจำนวนมากจนถึงระดับที่ก่อให้เกิดความเสียหาย หรือเจ้าของบ้านไม่สามารถยอมรับได้ การพิจารณาเลือกชนิดของวัตถุอันตรายต้องเลือกใช้ตามสถานการณ์และสถานที่ รวมทั้งดูว่าเป็นการใช้ เพื่อควบคุมมดในบ้านหรือนอกบ้าน เพราะประเภทของวัตถุอันตรายที่ใช้จะมีพิษตกค้างที่แตกต่างกัน

การเลือกใช้วัตถุอันตรายมีหลักการ ดังนี้

• ต้องมีประสิทธิภาพสูง ออกฤทธิ์เร็วต่อแมลงที่ต้องการกำจัด โดยใช้ข้อมูลทางวิชาการ ประกอบการตัดสินใจ
• เป็นพิษต่ำต่อคน สัตว์อื่น ๆ และแมลงที่มีประโยชน์ เช่น แมลงศัตรูธรรมชาติ โดยมี ค่า LD 50 สูง
• ต้องมีความคงตัวและสามารถตระเตรียมได้ง่าย
• ไม่มีคุณสมบัติกัดกร่อนและเปรอะเปื้อนหลังจากการใช้
• รูปแบบของสารเคมีที่ใช้นั้นต้องเหมาะสมกับสถานที่ที่จะใช้ เช่น ใช้ในบ้านหรือนอก บ้าน โดยพิจารณาจากการมีพิษตกค้างเป็นหลัก
• ต้องใช้ตามความเข้มข้นที่เหมาะสม ตามที่ฉลากแนะนำ
• ใช้เครื่องมือให้เหมาะสมกับรูปแบบของสารเคมีที่ใช้ และใช้ให้ถูกวิธี